Vanmorgen zijn we opgestaan en hebben we gemerkt dat de technische mankementjes nog steeds niet allemaal opgelost zijn. Na Roeland zijn derailleur en mijn schoenen, zit nu mijn trapas los. Gelukkig kan daar wel nog op gereden worden. Na ons ontbijt vertrokken we terug op het oude treinspoor, vast besloten om veel kilometers te rijden. Een fietsenmaker met het materiaal dat we zoeken hebben we niet gevonden, maar er staat wel mooi 110km op onze teller. Ondertussen zitten we in Dalarna, en het landschap wordt alleen maar mooier, met meren en moerassen verborgen achter elke heuvel. Na wat rondvragen vonden we een kampplaatsje 6km van de baan. Roeland vond zelfs aanwijzingen dat er elanden in de buurt zaten. We hebben echter niet gewacht tot ze tevoorschijn kwamen, maar besloten vroeg in onze slaapzak te kruipen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten