Dag 22

De weersvoorspellingen spraken van 7% kans op regen 's nachts. Maar dat was blijkbaar genoeg, want tegen half 4 werden we alle vier wakker van een lichte regen in ons gezicht. Gelukkig hadden we ons er ondertussen op geoefend voorbereid te zijn op zo'n dingen. Enkele seconden later stonden we dan ook klaar, in ondergoed, met al ons materiaal in onze handen.

Op het terrein waar we sliepen was er gelukkig ook een afdak. Minder uit het zicht weliswaar, maar we besloten het er op te wagen. De regen begon ondertussen nog steeds harder te vallen. Na de korte onderbreking kropen we al snel weer in onze slaapzak. Zwetend in de warmte van onze slaapzak, maar dat was beter dan levend opgegeten te worden door alle muggen.
Na een ontbijt van muesli en een herverdeling van het materiaal waren we weer op weg. Eerst langs de spar om wat eten te kopen, en dan naar de terminal waar ik mijn boot moest halen. En hier zit ik nu, dit bericht te schrijven. De anderen gaan vandaag eens zot doen. Tijdens de verkenning van de stad hebben we namelijk gratis douches en een wasserette gevonden in de haven. Misschien gaan ze nu eens enkele dagen niet stinken. Al zullen ze wel een zwaar programma moeten gebruiken willen ze er voor zorgen dat de sokken van Simon DW niet meer stinken, zelfs als je er 5 meter achter loopt :)

Maar goed, mijn avontuur is bijna ten einde, en daarmee ook de blogberichten. Als ik iets hoor van de anderen zal ik het proberen te posten, en de rest van de foto's zullen hier ook wel verschijnen. Ik heb me ongelofelijk geamuseerd, in Corsica en met het bijhouden van deze blog. Wel, tot volgend jaar, waarschijnlijk naar een meer noordelijk gerichte bestemming!

Simon Meysman

(Foto's: onze droge slaapplaats, Simon zijn baard (kuch kuch), de ferry, uitzicht op de haven en wel, ik, net vertrokken)

Dag 21

Na een aangename en lange nacht slapen begonnen we onze ochtend met een verfrissende duik in de zee. Na wat zwemmen en lezen en nietsen besloten we terug te keren naar de stad. Ons drinkwater was wat op aan het geraken. Ook zocht ik eigenlijk nog een boekenwinkel, om wat leesvoer te verzamelen voor de bijna 24 u die ik alleen onderweg zou zijn naar huis.

De andere drie discussieerden ondertussen wat ze de komende week nog zouden doen in Corsica. Naday ik nog eens 2 boeken haf gekocht uit de beperkte engelse collectie keerden we terug naar het plein waar we eergisteren waren samengekomen. De enotme hitte van de middag werd af en toe onderbroken door wat lichte regenbuien.

We namen plaats in een klein prieeltje. Elk met een boek of een ander tijdverdrijf en een hoop drinken dichtbij. Het was te warm om veel anders te doen. Tegen de avond besloten we opnieuw een slaapplaats te zoeken. Nu hadden we echter een beter idee van de omgeving dan de toen we net waren toegekomen. We vertrokken richting een wandelpad, in de hoop daar een goede kampplaats te vinden.

Voordat we aankwamen aan het begin van het pad passeerden we een groot park met een monument ter ere van Napoleon Bonaparte. Hier vonden we een vlakke plaats die redelijk beschut was. Als ze ons niet komen wegjagen zitten we hier perfect.

Hopelijk hebben we nog een beetje geluk op mijn laatste dag in Corsica, maar ik heb er wel vertrouwen in. Het was een ongelofelijke reis, maar mijn herexamens roepen me voortijdig naar huis. Al moet ik zeggen dat de gedachte aan een warme douche, verse kleren en een bord vers eten van de mama mij wel aanspreekt. 

Dag 20

Mijn batterij was enkele dagen volledig plat, vandaag het gebrek aan berichten. Maar goed. Waar zaten we. Ah ja. Roeland en ik waren toegekomen in het centrum van Ajaccio, Simon DW en Jonathan waren onderweg. We hadden hun laten weten op welk plein we zaten, anders zouden we elkaar niet rap terugvinden.  Ajaccio is namelijk de grootste stad van Corsica. Niet dat dat die daarom zo groot was, maar toch. Roeland besloot het office de tourisme te zoeken terwijl ik bij het gerief wachtte op de andere twee.

Op het plein waar we zaten was er een of andere danswedstrijd aan de gang, maar dat interesseerde me niet zo. Ik was halverwege het tweede boek dat ik in Porto Vecchio gekocht had toen de andere twee mij vonden. Na wat rondhangen en een laat avondmaal besloten we een plaats te gaan zoeken om te gaan slapen voor de nacht.

Die zoektocht ging wat moeilijker dan verwacht. Uiteindelijk hebben we gesetteld voor ren plaatsje wat uit het zicht van de baan, in wat leek als een mini parkje. Uiteindelijk hebben we daar kort maar ongestoord geslapen. In de vroege ochtend pakten we onze boel en vertrokken we naar het strand om wat te relaxen. Na een tijdje werd het ons te warm in de blakende zon en besloten we het office de tourisme te bezoeken, en wat door de straatjes met winkeltjes te kuieren. Ook regelden we onze terugkeertickets boor de ferry. Die van mij voor maandag, de andere voor zondag.

Daarna namen we de bus net buiten het centrum, waar we in de grote supermarkt een voorraad aan eten konden inslaan. Op dat moment was het 37 graden celcius on de schaduw.

We besloten de bus terug te nemen, maar door te rijden naar het einde van de bus route.  Op die manier zaten we aan de kust, maar buiten het centrum zelf. Na even zoeken vonden we een relatief bescht strandje waar we konden slapen. Deze nacht konden we dus nog eens uitslapen. En 's morgens konden we uit onze slaapzak wurmen en in het water springen voor een verfrissende duik. Het was wel wat oppassen,want het water zat vol met rotsen. Maar goed. Na een uitgebreid avondmaal met verse groenten en vlees kropen we in onze slapzak bij het gesluid van aanrollende golfen.