Dag 17

Deze morgen zijn we wakker geworden van de regen. Het zal dus niet zo mooi worden als gisteren. Tegen een uur of 10 stopt het wel met regenen,  maar het is nog steeds fris en we hebben geen van allen veel zin om te gaan wandelen. Jonathan en Simon springen terug in hun boot,  en Roeland en ik houden ons wat bezig aan de hut.  Wat lezen in een van onze boeken,  wat hout snijden. Tegen de middag keren onze vissers terug met niet minder dan 6 vissen,  dat wordt smullen vannavond. Na de middag gaat ook roeland mee vissen,  en ze keren er met nog twee terug. Gemakkelijk kuisen we dan onze buit, en na een van onze droogvoer maaltijden worden de graatloze filetjes gebakken en met veel smaak opgegeten. Momenteel is het weer terug sterk afgekoeld en is er een kil windje opgestoken. Morgenochtend vertrekken we terug naar de bewoonde wereld en terug richting Göteburg,  maar deze plaats gaan we toch nooit vergeten,  wat een zalige plek. Tot nu toe is het echt al een zalige reis geweest,  hopelijk wordt de tweede helft even fantastisch!

Dag 16

Vandaag zijn we een kleine 30km gaan wandelen. Het weer zag er eerst maar wat donker uit,  maar al snel brak de zon door en we liepen al snel te zweten. De natuurlijk was echt prachtig,  en we hebben ook veel sporen gezien van elanden. Tegen een uur of 6 waren we terug aan onze kampplaats, en Jonathan en Simon DW hebben ons visgerei uitgetest en hebben toch een vis gevangen die het eten waard was. Niet alleen de natuur maar vooral de stilte vind ik echt indrukwekkend. Het is nu 11u, het is volledig windstil, en behalve het knetteren van het kampvuur en een eenzame vogel is er helemaal niets te horen. Maar goed,  ik ga eens gaan slapen,  hopelijk wordt morgen een even mooie dag!

Dag 15

Ondanks de dreigende wolken en de weersvoorspelling is het deze nacht zo goed als droog gebleven. De inpak en afbraak kon dus op ons gemak gebeuren. Na enkele kilometers kwamen we in Orsa centrum,  waar we even gingen shoppen en de touristische dienst bezochten. Tegen de middag begon het plots toch fel te regenen. We schuilden in een koffiehuisje waar we ineens ons middagmaal smeerden en opaten. We vertrokken nog steeds in de regen, maar na een kwartiertje brak de zon weer door de wolken. Ook in Furudal bezochten we de touristische dienst, en daar bleek dat er in dit gebied veel mooie natuur was om in te wandelen. We kregen ook tips van een toffe local. Toen wa wat verder vroegen over eten en drinken stelde hij voor dat we wat visten om onze droogvoermaaltijden wat aan te vullen. Toen we hem zegden dat we daar geen materiaal voor hadden bood hij ons direct wat haken, aas en visdraad aan. Na wat extra inkopen vertrokken we verder noordelijk naar Ejheden(een verlaten dorp) , 30km over onverharde wegen. Nu zitten we hier aan een prachtig meer, echt een droom locatie. 30km van de dichtste beschaving en het is te merken. Alles is hier muisstil! De komende 2 dagen gaan we hier in de buurt wat rondwandelen. Om dan weer terug te keren, eerst naar Furudal,  en dan langs de oostkust terug richting Göteburg.

Dag 14

Deze morgen hebben we de wekker weer een uurtje later gezet. Toen we eindelijk uit onze slaapzak kropen zagen we nog meer knott dan we tot nu toe gezien hadden.  Eens we op de fiets zaten vertokken we aan een gezapig tempo in oostelijke richting naar Älfsdalen. We werden al snel getrakteerd om meer verlaten bossen en moerassen,  en een lange rustige afdaling. Daar aangekomen hebben we nog wat eten ingeslagen en water bijgevuld,  en na een bezoek aan het touristenbureau trokken we verder richting Orsa. Met een 105km in de benen besloten we onze tenten op te slaan aan het meer bij een klein vissershutje. Het hutje in combinatie met een kampvuurtje was ideaal om de muggen weg te jagen. Na een stevige pot ravioli besloten we nog even aan het kampvuur te blijven zitten. Het is een hele dag droog gebleven,  maar nu zien we de regenwolken over het meer naar ons toe rollen. Alle tenten worden nog eens gecheckt. De regenlijn op het water komt steeds dichter en er zet een fris windje op,  het zal straks goed gieten. Hopelijk is het tegen morgen wat uitgeregend.

Dag 13

En de eerste lekke band gaat naar. Mij natuurlijk. Gelukkig was de buitenband onbeschadigd en was het dus snel gefixt. Maar goed,  ik loop wat voor. Deze ochtend zat het zonnetje weer goed op onze tent,  het was er weer een lekkere sauna. Na een stevig ontbijt vertrokken  we op het tweede deel van de vasaloppet. Op een bijzonder oneffen afdaling reed  ik daar mijn band plat. De rest van de rit was mooi en kalm. Nadat we ook het museum aan de start van  de vasaloppet bezocht hadden besloten we proviand in te slaan voor enkele dagen. Na wat overleggen in het touristenbureau (waar we niets hebben bijgeleerd dat we niet zelf hebben opgezocht) besloten we om onze route binnen zweden te houden. Na Sälen rijden we nog een klein stukje noordelijk om dan naar het oosten af re slaan,  mogelijk tot aan de kust om dan terug naar beneden te beginnen rijden. Momenteel zitten we al een 20km boven Sälen en hebben we met 67 km op de teller ons kamp opgeslagen langs een prachtig meer. Na lekker gebarbecued te hebben en wat rond het kampvuur gezeten te hebben gaan we straks weer in onze slaapzak kruipen. De lucht ziet er donker uit,  maar hopelijk is het tegen morgen overgewaaid/uitgeregend.

Dag 12

Vanochtend op ons gemak alles ingepakt en nog een paar souvenirs gekocht in Mora. Na de middag zijn we vertrokken op de vasaloppe. Hierop wordt elk jaar een gigantische langlauf race in de winter,  en een mtb race in de zomer waar meer dan 6000 mensen aan deelnemen. We waren amper vertrokken over het prachtige pad toen we plots een eland zagen die enkele meter voor ons over de baan liep! Na die toffe start kon onze dag niet meer stuk. Het weer was goed,  en ook de baan was beter dan gewoonlijk, toffe paadjes door de bossen en langs meren, nog veel meer op en neer dan de voorgaande dagen. We hebben uiteindelijk een 65km gereden van het 90 km lange traject. En hebben nu onze tent weer opgezet. Er zitten hier wel weer enorm veel muggen en knott. We hebben ons in gesmeerd met alle soorten muggenmelk die we hebben. De knott schrikken er zelfs niet van weg,  maar ze gaan gewoon dood als ze op onze handen komen  zitten.